ნაწილი XXIII – ნანუკა
გამოვიდა და შევიდა თავის ოთახში. ხო ჩანდა კარის ღრიჭოდან, შუქი ენთო. არ გავდა ისეთ გოგოს, მაინცდამაინც სიბნელეში დაძინების რომ ეშინოდეს და შუქი უნდა ენთოს. არ ეძინა. პატარა გოგოს არ ეძინა და მეთქი შევხედავ, რას შვება და შევაღე კარი, ჭრიალის ხმაზე შეკრთა და არ ეძინა, რა დააძინებდა. იწვა და ხალათი ეცვა ისევ, ჩაბღუჯული ჰქონდა ეს ჩემი ხალათი და მიყურებდა ისეთი თან დამფრთხალი და თან დაბინდული თვალებით, რომ აღარ შევიკავე თავი და მივუახლოვდი ნელა და რა ქნა, რა ქნა ამ პატარა ბოზანდარამ, ნელა გადაწია საბანი, შეიხსნა ხალათი და დარჩა ძუძუების და ტრუსიკის ამარა, თეთრი ტრუსიკის, თან გამჭვირვალე რომ იყო და თან თითქოს ყველაფერს რომ უმალავდა და რა ლამაზი იყო, ისე საძაგელი გოგო. რაღა შემაკავებინებდა თავს, მთელი საღამო რომ მინდოდა კანზე შევხებოდი და გამეგო, როგორი კანი აქვს, ნაზს და სრიალას რომ გავს ვიზუალში და იყო თუ არა ასეთი და ყოფილა, მუცელზე დავადე ხელი და ისეთი გლადკი იყო, ვერაფრის შეხებას შევადარე და ვტკბებოდი ამ შეგრძნებით, მედო ხელი უძრავად და მომკიდა უცებ თვითონ, ააცურა ჩემი ხელი ძუძუსკენ და რაის მუცელი, რა სიტკბო ყოფილა ამის ძუძუს მოსრესვა და ვეღარ შევიკავე თავი და მეორე ძუძუც დავუსრისე და მოხუჭა თვალები და აკვნესდა და ჩემი იყო უკვე, ჩავუცურე ხელი იმ თავისი ლამაზად გაპარსული ბოქვენისკენ და თან ვუყურებდი, რა ლამაზი მუტელი ჰქონდა, აშკარად ნამასტურბირები კლიტორით ან ბუნებრივად ჰქონდა ასეთი დიდი და გამოკვეთილი ბაგეები და ვეღარ მოვშორდი, სველი იყო, მაგრამ მაგის გემოს გაგება მინდოდა და ამოვისვი პირში თითი და გემრიელი ყოფილა სასწაულად, კარგად გავილოკე თითი, დავიტოვე პირში ქეთის გემო და ისევ კლიტორი მოვუსრისე, აშკარად არ მყოფნიდა და შევუდე თითი მუტელში, ცხელი რომ ჰქონდა სასწაულად, თითქოს მე მელოდა და ვუსრიალებდი თითს, უკვე ორ თითს და თან ძუძუს ვუსრესდი, უკვე ვეღარც კვნესოდა, ხაოდა სიამოვნებისგან და გავგიჟდი მეც, მთელი ფუჩუს მოფერება მომინდა და ცალი ხელით მის მუტელში ვიყავი, ცალით კლიტორზე ვეფერებოდი და წაიღო ნელნელა, აკვნესდა და ახავლდა უარესად, თვალები ღია კი ჰქონდა, მაგრამ ვეღარაფერს ხედავდა და რომ წამოუარა ორგაზმმა, აიკლაკნა და გამისხლტა უცებ ორივე ხელიდან და გადავარდა, კიდევ კაი, ლოგინი დიდია და იკლაკნებოდა კაი ხანს. ძლივს დაუწყნარდა სხეული, გათანგულს, თვალებდახუჭულს, და ასეთს მივუახლოვდი და ვაკოცე, იმ თავის ლამაზ, უპომადოდაც წითელ ტუჩებში, ენაც ავუსვი და დავასველე და გამოიხედა თვალებში, ისეთი სიტკბო ედგა, დიაბეტი დამემართებოდა, უკვე რომ არ მქონოდა.
