ნაწილი LXIV – მარიამი
მეგონა, არ მეტკინებოდა. მე რა ვიცოდი. ისე მეჩქარებოდა, რომ ეს ყველაფერი მომხდარიყო, მომხდარიყო რაც შეიძლება მალე, არც ვიფიქრე, რომ სისხლმდინარი ჭრილობა მაქვს და მარტო სახის მოჭმუხვნა როგორ ვიმყოფინე და წყალი არ ავაღელვე ტკივილიანი კივილით, არ ვიცი და როგორ მიხვდა, რა მჭირდა. მე კი მქონდა თვალები დახუჭული და თვითონ მაკვირდებოდა ალბათ სახის ნაკვთებზე და რა გჭირსო. ვთქვი, რაც მჭირდა. საშინელი სათქმელი აღმოჩნდა, იმას ხომ არ ვეტყოდი, როგორ, მაგრამ გამიჭირდა ამოთქმა და თან ამოვთქვი და სუნთქვა გამიადვილდა. ეგრევე გაიწია ჩემგან და უბრალოდ გულში ჩამიხუტა და ეს რა ტკივილი იყო, იმასთან შედარებით, რაც მტკიოდა და მოვხვიე ხელები და მივენდე, ისევ რომ დამიწვინა გულზე და იმ წამს მეგონა, ყველაფერი ყველაზე კარგად იყო მსოფლიოში. მერე სიცივე მახსოვს, ამის თბილი მკლავებიც ვეღარ მათბობდა იქ, სადაც არ მეხებოდა, წყალმა მთელი ჩემი სითბო წაიღო და ტაქსი მახსოვს კიდევ. სად უნდა წავეყვანე კიდევ, მართლა მზის სათვალის ძებნა და ჩოლკის ქაჩვა დავიწყე სახისკენ, მაგრამ დავიკიდე მერე. დამინახავდა ვინმე სადმე სასტუმროში და იმას ეტყოდა? მით უკეთესი. პოვნით მაინც ვერ მიპოვნიდა და თუ მიპოვნიდა კიდეც რა. სადღაც თბილ და მშრალ ადგილას წამიყვანა, აი მართლა წამიყვანა, ხელში ამიყვანა და ისე, კაი ხანს ეჩალიჩა კარს, სანამ ბარათს მიადებდა და გააღებდა და ესე ხელში ატატებული მიმიყვანა ლოგინთან, დამაწვინა და რაღაც თბილი დამაფარა. მეძინებოდა, მაგრამ დაძინება არ მინდოდა, მინდოდა ნახევრად გახელილი თვალებით მაინც მეყურებინა, რას აკეთებდა, როგორ გაქრა ცოტა ხნით და დაბრუნდა და მომიწვა გვერდით, არ შემხებია, მაგრამ დამცხა მისგან მომავალი სითბოთი და ჩახუტება მომინდა, მაგრამ ჭუჭყიანი ვიყავი, საკუთარი თავი არ მსიამოვნებდა და მეთქი, წყალს გადავივლებ. ვერ ვხვდებოდი, რა მჭირდა, რატომ ვბანცალებდი. თავი თითქოს სუფთა მქონდა, ალკოჰოლს ვეღარ ვპოულობდი და ალბათ ემოციები მეძალებოდა. ძლივს შევბანცალდი აბაზანაში და კარი რომ გავაღე, იქვე დამხვდა ხალათით ხელში, მომახურა და წამომიყვანა ლოგინისკენ. ისევ ისე მიწვა ჩემს გვერდით, შორს, არც მეხებოდა, თითებს მისვამდა სველ თმაში მხოლოდ და მათბობდა და რომ წავიღე სიმხურვალე მისი თითებიდან, ასე მეგონა უჯრედ-უჯრედ, ატომ-ატომ გავთბი ფეხის წვერებამდე და მე თვითონ მომინდა მისი მოფერება. იწვა მშვიდად, წელზე ზეწარი ჰქონდა გადაფარებული და გამახსენდა, შორტი ამოიცვა პირდაპირ, აი მე რითიც გამამშრალა, ის სველი შორტი და მაისური ხო ჩემით ჩამოვაჯაჯე თავზე და შიშველი იწვა. რა ლამაზი იყო, მიყურებდა ამ თავისი ცისფერი თვალებით და მიღიმოდა წვერებიდან და სახეზე ჩამოვუსვი პირველად ხელი. უფრო და უფრო გარკვევით ვხედავდი და უფრო და უფრო ახლოს მინდოდა მივსულიყავი მასთან. მთელი მისი სითბო შემეგრძნო და ასე ჩამოვყევი გულმკერდზე, ფართო, ძაან ფართო გულმკერდზე და რას ეყოფოდა ერთი ხელის ჩამოყოლება, რამდენი ადგილი დამრჩებოდა ხელუხლებლად და ორივე ხელი დავადე და ისე დავუსვი კანზე. ვიგრძენი, როგორ გაშეშდა ერთ ადგილას, როგორ გაახილა თვალები უფრო ფართოდ და როგორ მიყურებდა, ეს დავინახე და ასე მგონია, ეს იყო ბოლო, რაც იმ ღამეს დავინახე, კრიალა ცისფერი თვალები, რომლებშიც ჩავიხუჭე და მთლიანად იმ შეგრძნებებს მივენდე, ხელისგულებში რაც შემომდიოდა. დიდხანს ვუფათურე ხელები სხეულზე, ვგრძნობდი სიამოვნებდა, აჟრჟოლებდა დროდადრო და მერე თვითონ დამადო ხელები ჩემს მტევნებზე და ქვემოთ ჩამწია და მივხვდი, რაც უნდოდა. მეც მინდოდა, მინდოდა პირველად ცხოვრებაში კაცის ყლეს შევხებოდი, ის რაც აქამდე მხოლოდ ჩემი ლეპტოპის ეკრანზე მქონდა ნანახი და მერე ნახვის history-ები წაშლილი, პარანოიკულად, ცოცხლად მეგრძნო. ჯერ ზეწარზე დავადე ხელი და ვიგრძენი, რომ ამაზე მეტად ვერ აუდგებოდა, ხესავით მაგარი, უზარმაზარი ყლე ჰქონდა და ცალი ხელი ზეწარში ჩავუცურე. მეშინოდა იმ შეგრძნების, რაც ხელისგულზე გადმომივიდოდა წამი წამზე და ტანზე კანი ხომ მხურვალე ჰქონდა და ხელისგული საერთოდ დამეწვა. ხელი შემოვაჭდე ყლეზე და თითქოს ხომ პირველი შეხება იყო, მეგონა ვიცოდი რა უნდა მექნა, ჩემმა ხელებმა და სხეულმა იცოდნენ ჩემზე უკეთესად. ყვერებისკენ ჩავუცურე ხელი და ფეხები გასწია, ასპარეზი მომცა და მივხვდი, სწორად ვიქცეოდი. დიდხანს ვეფერე ყვერებზე, შევეცადე არც ერთი სანტიმეტრი გამომეტოვებინა მოუფერებლად. კვნესოდა თან და ხმამაღლა სუნთქავდა და ამით ვხვდებოდი, სად და როგორ მოფერება უფრო სიამოვნებდა. საკუთარი სხეულის გზაზეც ჩემი მეგზური იყო. მეორე ხელი ყლეზე მოვკიდე, მემშრალა, ენა ავისვი ხელისგულზე და ისე მოვკიდე და უფრო სასიამოვნო იყო. ნაზი კანი ჰქონდა ყლეზე, სათუთი, სრიალა და ვსრიალებდი ზედ და მეტი მინდოდა, უფრო ღრმად მინდოდა ესუნთქა და უფრო ხმამაღლა ეკვნესა და ზეწრის გადაწევა რომ დავიწყე, ჩამეჩარა და მთლიანად გადაიძრო. ვხვდებოდი, რას ელოდა და მეც სიგიჟემდე მინდოდა ენით შევხებოდი იქ, საიდანაც ხელისგულებში მიღვრიდა იმხელა სითბოს და იმხელა სიტკბოს, გემო გამეგო იმ კანის, ასეთი სასიამოვნო მოსაფერებელი რომ იყო.
