ნაწილი XIII – ნატა
რა სისულელე აიტეხეს ეს, მთელი სასტავი ერთად წავიდეთ დასასვენებლადო, ზოგის ცოლს ვერ ვცნობდი და ზოგის ქმარს კიდევ, ვინ იყვნენ, საიდან მოვიდნენ. თუმცა აქ უფრო იოლი იყო ლუკას მივახლოვებოდი ისე, რომ არავის ეგრძნო, განსაკუთრებით ამ ჩემს ირაკლის, რომ რამე გაიგოს და მიმატოვოს, მერე რა ვქნა, თორემ მაგისთანა ქმრის დედაც შევეცი, თვეში ორჯერ მოვალეობისთვის მტყნავს, ასე მგონია. შვილი უნდა, საიდან მოვუტანო ეს შვილი, მეც კი მინდა, იქნებ რამემ შემაკავოს, რომ არ გავგიჟდე, მარა არ მიჩნდება. არ ვიცი, ჩემი ბრალია თუ ამისი, ექიმთან უნდა წავიდე უეჭველად, მარა როგორ ვუთხრა, რომ სექსი საუკუნეში ერთხელ გვაქვს და გადაყოლილია ძმაკაცებს და იმათ იქეთ კიდე ვის, არ ვიცი და არც მაინტერესებს, მე კარგად მამყოფოს. ანტონასთან თმის დასავარცხნად წავიდე და ეტამში სექსი ლიფები ვიყიდო. თუმცა რა, ეს სექსი ლიფებიც ჩემთვისაა, ეს გამოყლევებული ვერც ხვდება ხოლმე რა მაცვია, როცა მოვუნდები, საუკუნეში ერთხელ, არც გამხდის ხოლმე, ისე მკრავს ხელს და დამაგდებს და გამხდის ტრუსიკს, დარწმუნებული ვარ, ვერც ამჩნევს, მაგისი ბევრი ფული რომაა გადახდილი აიმაგ ტრუსიკში და ლამის დაუსველებზე შემიდებს და ორ წუთში ათავებს. ვწევარ ხოლმე მერე კაი ხანს, ვცდილობ, იქნებ რამე გამოვიდეს, იქნებ დავფეხმძიმდე და აზრი გამიჩნდეს ცხოვრებაში, მარა დღემდე არა და ნელნელა ვიკიდებ, როგორც ვატყობ. ექიმთან წასვლა არ უნდა თვითონ და იყოს ისე, მე რა პონტში ვიქნები უშვილო. მკიდია უკვე რა. ლუკას ვუყურებ ეს დღეებია და ეს ნაბიჭვარიც მიყურებს და გადავირიე უკვე ქალი, აღარ შემიძლია. სადმე უნდა გავტყდეთ მარტოები, უნდა დავუწვე და დავაწვინო და უნდა გავიგო ბოლოს და ბოლოს, კაცი როგორია. რაც უნდა ის ქნას ირაკლიმ, თუ უნდა ზედ დამაკლას ეს თავის ძმაკაცი.
