ნაწილი XIX – ნიკუშა
დაშტერებულმა გავიღვიძე, გადავიჯვით გუშინ ბიჭებმა, აქ იოლია ლუდის ყიდვა, ცოტა ვიდს მოკერავ და არ უჩნებათ კითხვა, რამდენი წლის ხარ და ფანჯრიდან შემოყარეს ბიჭებმა ლუდის ბოთლები და ჭიქები. ვიჯექით ვსვამდით, გოგოებზე ვბაზრობდით, ჩვენი კლასელებიო, ამათ და დავიძაბე რა, რა უნდა მომეყოლა კლასელებზე, ყველა ყლეზე მკიდია, ვაფშე ვერ აღვიქვამ ქალებად, დადიან დაცანცარებენ, სექსუალობის ნატამალი არ აქვთ, გამომხედავენ და კვდებიან მერე სიცილით. რა აცინებთ, ნეტა ვიცოდე. ნანუკაზე ხო ვერ მოვყვებოდი, დამცინებდნენ და მერე ნანუკას ნიტოდ შეხედავდნენ და ჩავუმტვრევდი კბილებს, მაგათ სალაპარაკოდ არ გავხდიდი და ვიჯექი ჩუმად. ლამის ერთი სული მქონდა, სანამ წავიდოდნენ, რომ დავწოლილიყავი, ნანუკას წითელი ტრუსიკი ჩამებღუჯა და დამენძრია, მის სუნში შემერია ჩემი სპერმა და დამეძინა მერე გათანგულს, მასზე ფიქრში. ასეც ვქენი, როცა ესენი წავიდნენ, გამოვაძრე ტრუსიკი ლეიბის ქვეშიდან და დანძრევის თავი კი აღარ მქონდა, გულში ჩავიხუტე და დამეძინა. არაფერი მსიზმრებია და იმხელა თავით გავიღვიძე, ძლივს გავატიე კარში და სიწყნარე იყო სახლში, დედაჩემის ფუსფუსის ხმა არ ისმოდა, არაფერი ხდებოდა თითქოს. ბუტერბროდი და ყავაო, ნანუკამ და რა ეცვა, არ ეცვა რა, რაღაც ხალათი, თხელი, არც გამჭვირვალე, მაგრამ ყველაფერს ვხედავდი, ძუძუ რა ფორმის ჰქონდა და ტრუსიკის ხაზი სად უკვეთავდა დუნდულებს და ცუდად გავხდი. მშიოდა უბედურად და შევიკავე თავი, უცებ გადავყლაპე ეს ბუტერბროდი და მეთქი, აბაზანაში უნდა გავიქცე, ვითომ ჰიგიენა და რამე. არადა ერთი სული მქონდა, იმაზე დამენძრია, რაც დავინახე ხალათში და უფრო მეტად, რაც ვერ დავინახე. აბაზანაში რომ შევედი, პირველი თვალში სარეცხის გორაზე დაგდებული მაგის ლიფი იყო, წითელი, მსუბუქი, ხასხასა და ავიღე ხელში და დავსუნე, ისეთი მსუბუქი სურნელი ჰქონდა, მსუბუქი და თან წამთრევი და წამიღო, ისე წამიღო, რომ როგორ ჩავიძრე სპორტული, ჩემს ყლეს ეს ლიფიანი ხელი მოვკიდე და ნძრევა დავიწყე ვერ მივხვდი, არადა სარკესთან ვიდექი, მარჯვენა ხელი ნიჟარაზე მქონდა დაყრდნობილი და ამ დროს დაორთქლილ სარკეში რაღაც ფიგურა გამოჩნდა და მეთქი ახლა მოვკვდები, ის იყო, თვითონ იყო, ჩემს ყლეზეც იყო შემოხვეული და სარკეშიც ჩანდა, სუჩკა ეგ, ყველგან იყო და გავჩერდი, გავშეშდი, ვეღარ ვმოძრაობდი, მეგონა სისხლი გამიჩერდა ძარღვებში და უცებ რაღაც ცხელი შემეხო წელზე და მომატრიალა. ეგ იყო, ნანუკა იყო, ცოცხალი და მართლა ნანუკა იყო. ამომყურებდა ქვემოდან ამ თავისი უზარმაზარი, შავი თვალებით. რა მექნა არ ვიცოდი, გამეხებული ვუყურებდი და მომკიდა უცებ კისერზე ხელი და ჩამომწია და ტუჩებში მაკოცა. მარტო კი არ მაკოცა, ენა შემომიყო ტუჩებში, ჩემი შეკრული კრიჭის გახსნას შეეცადა და გამეხსნა, სასაზე ამისვა ენა და კბილებზეც გადამავლო და მომიწუწნა მერე ზედა ტუჩი და ასე მეგონა მოვკვდებოდი. რა ვიცოდი, რა მელოდა. ასე წელზე ხელმოკიდებულმა გამქაჩა და ავუწყვე ნაბიჯი, კი მერეოდა დროდადრო და უშნოდ შევუჩრიდი ხოლმე ჩემს ფეხს ფეხებში და წავბორძიკდებოდით, მაგრამ მიმიყვანა მაინც ჩემს ოთახთან, ჩემს ლოგინთან და მკრა ხელი უხეშად და დამადგა თავს, მიყურებდა, მიყურებდა და უკვე ვეღარ ვხვდებოდი, რას ელოდა, რომ წამოიწია, წამომაჯდა და ყლეზე მომკიდა ხელი, აიცურ დაიცურა კლიტორზე რამდენჯერმე და მე თითქოს კიდე გაღიზიანება მაკლდა რა და ნელნელა შეიცურა შიგნით. ვაი როგორ ცხელოდა, ასე მეგონა, ჯოჯოხეთის ყველა ცეცხლი ერთად შემომენთო, მაგრამ რატომ მსიამოვნებდა ასე, ვეღარ ვხვდებოდი. რამდენი მიფიქრია ამ მომენტზე, როგორ შევიდოდა ჩემი ყლე ნანუკას მუტელში, რა დამხვდებოდა იქ, რა სიამე, მაგრამ რეალობა იმაზე გაცილებით მაგარი გამოდგა, რაც კი როდესმე მიფიქრია, თითოეულ ნერვულ დაბოლოებაზე მიტყამდა ამის ყოველი მოძრაობა, აწევა და ჩაწევა, ჯერ რომ თავის მკლავებს ეყრდნობოდა, ოდნავ თავგადაწეული და მერე რომ ჩამომხედა, თვალებში რომ ჩამხედა და სახე მომიახლოვა და მუტლით ისევ რომ მოძრაობდა, დასრიალებდა ჩემს ყლეზე და უცებ ვიგრძენი, რომ ესაა მწვერვალი და ამის იქით შეიძლება მოვკვდე, დავიცალე უცებ და ალბათ გავასხი თესლი და მომეხვია ეს ჩემი საკუთარი სიცხე ყლეზე და მეგონა მართლა მოვკვდებოდი, ხელები ვტაცე მკლავებში, რაიმეზე ყურადღება რომ გადამეტანა და მგონი დავულურჯე ის ლამაზი ხელები, ისე მოვუჭირე, მაგრამ არ შემეძლო სხვანაირად. მაპატიე, ნანუკა დეიდა, შენი ბრალია, რატო ხარ ასეთი. მერე უცებ მოვიდა სინათლე, კაშკაშა სინათლე, ისეთი, რომ თვალები დამეწვა და დავხუჭე და მივხვდი, რომ ეს იყო ყველაზე მაგარი რამ, რაც ცხოვრებაში შეიძლებოდა შემეგრძნო და მოვეშვი და მივნებდი ამ შეგრძნებას. მივნებდი და მისი სუნთქვაც ვიგრძენი ჩემს სახესთან და თვალები გავახილე,მიყურებდა, სულ სხვანაირად , ვიდრე როდესმე შემოუხედავს, პირველად ვიგრძენი საკუთარი თავით კმაყოფილება მის მზერაში. კმაყოფილი იყო, როგორიც ვიყავი, აი ამით იყო კმაყოფილი და ბედნიერი და ნეტა ცოდნოდა, მე როგორ ვიყავი, მთელი სამყარო ჩემი იყო, ჯედაებს ვტყნავდი და სპაიდერმენს ვაყოლებდი დესერტად.
