ნაწილი XV- ნანუკა
პერიფერიულ მხედველობაზე დედამოტყნულობა ალბათ არაფერია მსოფლიოში. იმ დღეს მომეჩვენა, თითქოს ლუკას მანქანა დავინახე სადღაც, ან დავინახე ან არა, ხზ. იყო დრო, სუნთქვა მიჭირდა ამ ქალაქში, ეგეც რომ აქ მეგულებოდა, ახლა მკიდია, როდემდე უნდა მძულდეს? მევე მაწუხებს უფრო, ვიდრე მაგას. მაგას ეს გულგრილობა უფრო აგიჟებს. იდიოტი, ეგონა ახალი, კრიალა მანქანით დამიბრუნებდა, ბებიამაგისამ. მარა რას ვერჩი, ჩემი ბრალია, ეგრე რომ ეგონა. ისე მიყვარდა, ყველაფერი მაგისთვის მინდოდა, ყველაფერზე თანახმა ვიყავი, იმ მინიმუმისთვის, რასაც ქმარი ცოლს უნდა აძლევდეს, ყველაფერზე ვიყავი წამსვლელი. როცა მოვუნდებოდი, მაშინ ვყავდი, მე რომ მინდოდა ხოლმე, ღამე რომ დავსველდებოდი და ყლეს ითხოვდა ჩემი სხეული, შემომიჯიჯღინებდა ხოლმე, შემეშვიო. მერე რაღაც ჭორები მოვიდა ჩემს ყურამდე, თუმცა რა, ისედაც ვხვდებოდი, მარა სხვა რომ გეუბნება, უფრო ხელშესახებ კონტურებს იძენს ამბავი და ის ზაფხული პიკი იყო. თავი ამტკივდა და ადრე წავედი სახლში, ეს უკვე გავარდნილი იყო თავისი დაუსრულებელი საქმეებიდან ერთერთზე და მარტო წავედი, ტაქსი გავაჩერე და ჭიშკარი დამხვდა დაკეტილი. მეთქი შიგ ხო არ აქვთ, ვინაა სახლში დარჩენილი, გარედან გასაღებიც ყოფნიდა და დავაბრახუნე მაგრად, ერთი სული მქონდა, წამალს სანამ დავლევდი და მივწვებოდი, აღარ მართობდა უკვე ამათი ერთი და იგივე ამდენი წელიწადი, მარტოობა მინდოდა და უცებ კარი ლუკამ არ გამიღო?! რაღაცნაირი გაბურძგნილი და მოუწესრიგებელი მეჩვენა, მარა ყურადღება არ მიმიქცევია, ბევრი რამე მეკიდა უკვე. უხმოდ ავუარე გვერდი და ოთახში ავედი. იქაც რაღაც უწესრიგობა იყო, თუმცა გამორიცხული არაა, მე თვითონ დამეტოვებინა დილას ასეთ დღეში. დაწოლის მეტი არაფერი მინდოდა და წამოვწექი. ჯერ სუნმა შემაწუხა, თავიდან ვერ მივხვდი, რა სუნი იყო. მაგის სუნებს ვცნობდი კიარადა მე თვითონ ვყიდულობდი ყველანაირ კოსმეტიკას, ჩემებს ვეღარც ვგრძნობდი უკვე და აქ რაღაც უსიამოდ ტკბილი სუნამოს სუნი იყო, ჩემი სამყოფელისთვის უცხო და უცებ დამარტყა თავში, ნატას რომ დავცინე გუშინ გოიმურ სუნამოზე, ძაან ძვირი რომ ღირდა და მარტო ამიტომ რომ იყიდა ამ უგემოვნო დედაკაცმა, ეს სუნი იყო! რაღაც უგვანო მიგრძნო გულმა და ეგრევე ავდექი და იქვე ლოგინის ქვეშიდან რაღაც ვარდისფერი შევნიშნე. ლიფი! მაგ ახვარი ქალის ლიფი, ეტამიდან. მაგ მაღაზიიდან არ გამოდის მგონი. ყველაფერი გაიასნდა, ასე მეგონა, დავინახე, როგორ ჟიმაობდნენ აქ, ჩემს ლოგინზე, სადაც მე მძინავს, სადაც ვმასტურბირებ ხოლმე ჩაკეტილ ოთახში, როცა ლუკა სახლში არ არის და ვკაიფობ, უცებ კარი რომ ღია იყოს და ვინმემ შემოაღოს. აი, აქ მოტყნა ეს საზიზღარი ქალი, სკოლიდან რომ ვერ ვიტან. ყოჩაღ ლუკა! წავედი მე აქედან და ვაფშე, წავედი.
