(+995) 596 100 998
თბილისი

ტაბუ, ნაწილი XVIII ნანუკა

ტაბუ, ნაწილი XVIII – ნანუკა

ნაწილი XVIII – ნანუკა

საუზმე და ლიკუნას წერილი დამხვდა იმ დილას მაგიდაზე. თბილისში ჩავედი, ნანას ბავშვი უნდა დავიტოვო, ძიძა ცუდად გახდომია და თან რაღაცეებს ამოვიტანო და გამეღიმა. ოხ რა საძაგლად გამეღიმა. წავიდა ეს შტერი გოგო და დამიტოვა თავისი „პატარა“ ბიჭი. ნეტა როდის მიხვდება, რომ პატარა კი არა, დიდზე დიდია უკვე?! ეძინა ჯერ. გუშინ ძმაკაცები ყავდა თავის ოთახში და იმაიმუნეს გვიანამდე. გაიღვიძოს ნეტა დროზე, ლიკუნა სულ ხო თბილისში არ იქნება. აბაზანაში უნდა შევიდე, გადავივლებ თან და თან ამ შტერს დავულაგებ ჰიგიენის ნივთებს, იქიდან ძახილი რომ არ დაიწყოს, დეე, შამპუნი სად არის. შტერი ეს, შტერუკა. როგორი თვალებით მიყურებს ხოლმე, აბაზანიდან რომ გამოვდივარ დილაობით, როგორ არის ხოლმე ატუზული კართან, ნეტა განახა. გაიღვიძა ძლივს და გამოვიდა დარეტიანებული სახით სამზარეულოში, გაჭამო მეთქი და კიო, მშიაო. სულ შია დილაობით, ასე მივაჩვიე ბავშვობიდან და დავუდე ყველიანი და პამიდორიანი ბუტერბროდი და ჭამა გემრიელად, ლაითი ყავაც დავუსხი, ძლიერი ჯერ არ სჭირდება და გამოფხიზლდა ნელნელა, მიხვდა, რომ დედამისი არ იყო სახლში და უცებ დაცხა სამზარეულოში, აი კანით ვიგრძენი, რა იფიქრა და მეც ხო იმავეს ვფიქრობდი. უცებ მოამთავრა ჭამაც და ყავაც და აბაზანაში შევარდა, შერცხვა დაუბანელი პირის და აჩეჩილი თმის, არადა როგორ მიყვარს, გაბურძგნილი რომაა, უხდება ამ სულელს. შევიდე ტაბლეტი ფუჩუში, ვაცალე ათი წუთი რომ გამდნარიყო და შევუღე აბაზანის კარი. უკვე ისეთი სველი ვიყავი, რომ ჩემი წვენი და ტაბლეტი აზელილი იყო ჩემს მუტელში, შიგნით, ღრმად და შევაღე კარი და რას ვხედავ. დგას სარკის წინ, ნიჟარაზე დაყრდნობილი, ხელში ჩემი საყვარელი წითელი ლიფი უჭირავს და ანძრევს იმ ლიფში, უფრო ვუნდივარ, ვიდრე მე მეგონა და არ ელოდა ჩემ დანახვას. რა, ვითომ რატომ არ ჩაკეტა კარი? შტერი ეს. მერე უნდა ვასწავლო რეზინის გამოყენება, მაგრამ პირველად ურეზინოდ მინდოდა, ამიტომაც შევითხარე ის ტაბლეტი. სარკეში დამინახა, კარი რომ გავაღე, გაშეშდა, მეგონა დაუვარდებოდა, მაგრამ არა, რამხელა ყლე ჰქონია, რა ბიჭი გაზრდილა. ეჭირა ჩემი ლიფით თავისი ყლე და მომჩერებოდა სარკეში. მივუახლოვდი, წელზე ხელი მოვხვიე და მოვატრიალე ჩემკენ. ჩამომხედა. არ გაუღიმია, არ ეღიმებოდა. სახეზე მოვკიდე ხელი და ჩამოვწიე ჩემს სიმაღლეზე და ვაკოცე ტუჩებში. როგორ არ იცოდა, კოცნა როგორ უნდა. ინსტინქტები ჯერ კოცნის სიღრმეს, ზედა ტუჩის კბილებში მოქცევას და ენის ხახაში შეყოფის სიამეს ვერ კარნახობდნენ და მე ვუკარნახე ეს და დამყვა, რა ტკბილად დამყვა. თავისი სქელი, ლამაზი ტუჩებით და მინდოდა მისი პირველი სექსი ყოფილიყო ტკბილი და კომფორტული და მოვკიდე ხელი ისევ წელზე და წამოვიყვანე ოთახისკენ.  მომყვებოდა ნელა, მოჯადოებულივით, მგონი თვალიც არ დაუხამხამებია, ისე მაყოლებდა ნაბიჯებს, ფეხს ფეხებში მიდებდა და ამ სიარულისას მისი თმიანი ფეხი რომ მხვდებოდა ფეხებზე, უარესად ვსველდებოდი. დავაგდე ლოგინზე და შევხედე, ისე მიყურებდა, როგორც ასტრონომი ახალ ვარსკვლავს და არ მოვუშალე ნერვები მეტად, დავაჯექი და ნელა შევიყვანე მისი ამდგარი, უზარმაზარი ყლე ჩემს მუტელში, ნელა შევიყვანე და ნელა ვმოძრაობდი და მიყურებდა თვალებში, ასე მეგონა თვალშიც თავის ყლეს მთხრიდა, ისეთი მზერა ჰქონდა და ავჩქარდი ცოტა, კვნესა დაიწყო და თვალები დახუჭა, ამ სულელმა. რა ტკბილად შემოდიოდა ჩემში, ვერც წარმოვიდგენდი და მოუმატა კვნესას, ყვირილში გადაეზარდა და გაათავა უცებ და აქამდე თუ იწვა ლოგინზე და ხელები აქეთ-იქით ეყარა, უცებ მტაცა მკლავებში და ისე მომიჭირა გათავების მომენტში, რომ მეგონა, გადამიმტვრევდა მკლავებს ამ თავისი ნავარჯიშევი, ძლიერი ხელებით და დავარდა მერე უცებ ისევ და თვალს ვეღარ ახელდა, ისე ბორგავდა, თითქოს ძილში. ისეთი ცხელი სპერმა ჰქონდა, დამწვა ყველაფერი, ის ქნა, რაც მინდოდა და ვიმოძრავე კიდევ ცოტა ხანს და წამოვდექი მერე, მივუწექი გვერდით და სახეზე მოვეფერე, დახუჭულ თვალებზე მოვეფერე და შემოტრიალდა და თვალებში ჩამხედა. უკვე სულ დიდი ბიჭი იყო.

Related Posts