ნაწილი XXXII – დაჯი
შუადღის მერე მოვიდა სახლში ჩემი გოგო, ეტყობა სადღაც გასვეცკავდნენ ეგ და ქეთი ყავის დასალევად, როგორც იცოდნენ ხოლმე ერთად გატარებული ღამის მერე, თითქოს სახლში ვერ დალევდნენ, მაგრამ თუ არ წამოჯდნენ სადმე კაფეში და ბიჭები არ დაათვალიერეს ირგვლივ, ისე როგორ იზამენ. შემოვიდა სახლში და რაღაც ნელა მოძრაობდა, ასე მეგონა საერთოდ ვერ მხედავდა, მერე რაღაც მომენტში გამოერკვა, ჩამეხუტა, დე როგორ მიყვარხარო და ჩამომიჯდა იქვე მაგიდასთან. რაღაც სჭირდა აშკარად, ან რაღაც ძალიან კარგი, ან რაღაც ძალიან ცუდი. თუმცა ცუდს რა უგავდა, გაშტერებული, მაგრამ ბედნიერი ღიმილი ჰქონდა სახეზე აკრული. რა მოხდა ნეტავ, ქეთის სახლში რა უნდა დატრიალებულიყო ამისთანა, ასე რომ გაებედნიერებინა ჩემი სოფო. შეიძლება რეზი ნახა იქ და იქნებ რამე კიდეც ჰქონდათ, იქნებ აუსრულდა ოცნება, ბოლოს და ბოლოს, რომ ეგონა ვერაფერს ვხვდებოდი, ეს შტერი ეს. კი იყო რაღაცნაირად აჯაჯულ-დაჯაჯული, ბურნი ღამის მერე რომ იცის, წესიერად ჩაცმის და მოწესრიგების თავი რომ აღარ გაქვს. ნეტა მიხვდებოდეს ის ბიჭი, რომ ჩემი გოგოსთანას და მასზე ასე შეყვარებულს ვერავის ნახავს, რას მისდევს ისევ ქეთის, ხომ ხედავს, ზედ აღარ უყურებენ. რეზის ჯიბრით მისივე ძმაკაცთან დაწვა პირველად, ეგონა რეზი გაიგებდა და იეჭვიანებდა, მაგრამ კარგი ბიჭი აღმოჩნდა ზუკა, ის ერთი ღამე და არც კი შეუმჩნევია რამე, არც სოფოსთან, არც რეზისთან და არც ჩემთან. მერეც რამდენ სულელ ბიჭს გაეკიდა უკან, გულის გადასაყოლებლად, კიდევ კარგი, თავს მაინც იცავდა და წესიერად იქცეოდა, რამდენჯერ ჩანთაში კოლოფიდან მორჩენილი პრეზერვატივი მიპოვნია და მიხაროდა, ზედმეტ პრობლემებს მაინც არ აიკიდებდა, არც ბავშვს და არც რამე ოხრობას და მერე მეცინებოდა ხოლმე, დედაჩემს რომ ჩემს ჩანთაში რამე მსგავსი ეპოვა, ალბათ ფანჯრიდან მომისროდა დაუფიქრებლად. ჩვენ დროს დროც სხვა იყო და ეს ქალიც ძალიან სასტიკი იყო, თითქოს მე სექსის გარეშე გამაჩინა, ისე იქცეოდა, ან დახუჭული თვალებით და მართლა მუცელზე გამოხვრეტილი პერანგით ჰქონდა მამაჩემთან სექსი, ისიც მარტო ერთხელ, როცა ჩემზე დარჩა ფეხმძიმედ. თუმცა ისეთი დამოკიდებულება ჰქონდათ ერთმანეთში, არც გამოვრიცხავ, მართლა ეგრე ყოფილიყო. კითხვას როგორ გავუბედავდი, ისე მოკვდა, თვალებში ვერ ვუყურებდი შიშისგან. მაგის ბრალი იყო, სოფოს იდიოტ მამას რომ გავეკიდე პირველივე გაღიმების შემდეგ, ოღონდ ჩემი მშობლების პირქუში სახლიდან თავი დამეღწია და აღარ დავეძებდი, სად ამოვყოფდი თავს და ასე ნაუცბათევად მიღებული გადაწყვეტილება ამომდინდა კიდეც მერე ცხვირში ძმრად. საერთოდ რომ არ შემძულდნენ კაცები, ძალიან მიკვირს, პირველ ღამეს ხო მატირა ცხარე ცრემლებით, სანამ არ გაათავა, გასისხლულს მტყნავდა, ნაბიჭვარი ეგ, გაკავებული ვყავდი თან, ახალდაქორწინებულთა ოთახიდან კივილის და ტირილის ხმა ვის გაუკვირდებოდა და მთელი სხეულით მაგრად ვეჭირე, რომ არსად გავქცეოდი. არც მოშუშება მაცალა მეორე და მესამე ღამეს, პირველივე დღეებიდან ჯოჯოხეთად მიქცია ყოველი დაღამება. მერე კიდე განა მომეფერებოდა, ცოტა მაინც რომ დავსველებულიყავი, რატო სიამოვნებდა უდაბნოს ქვიშასავით მშრალ მუტელში შედება, ვერაფრით ვხსნი, სადისტი ხომ იყო და მაზოხისტიც იყო ალბათ, ნუთუ თვითონ ან არ სტკიოდა, ან დისკომფორტი მაინც არ ჰქონდა. რაღაც ხანი რომ გავიდა და მოვბეზრდი, ჩემზე ბედნიერი იმ დროს ქალი არ დადიოდა. საერთოდ აღარ უნდოდა ჩემთან სექსი და მიხაროდა, როგორ მიხაროდა, რომ ჩემი ჯოჯოხეთური ღამეები დასრულდა. მაშინ დავიწყე ნელნელა მეც სხვა ადამიანებისკენ გახედვა. არაფრით მინდოდა დამეჯერებინა, რომ ყველა კაცი მასსავით ღრჯუ და გაუტანელი იქნებოდა, მაგრამ სანამ სოფო არ წამოიზარდა და ბოლოს და ბოლოს, არ გადავწყვიტე, წამოვსულიყავი, ვერ გავბედე ღალატი. ვერაფერი ვერ გავბედე, ახლა რომ ეტამში შევივლი ხოლმე, კონსულტანტის წინაშე ვითომ შემთხვევით რომ ძუძუ გამომიჩნდება ან რამე და რომ მოწონთ ჩემი სავსე და შენახული მკერდი და ამით ვკაიფობ, ან ლიფის შეკვრას რომ ვთხოვ მორიდებით და შემთხვევით თითები მოუხვდებათ ხოლმე ზურგზე და ამაზე მაჟრჟოლებს და ვსველდები. ამასაც ვერ გავბედავდი, ჩემს თავთან ვერ გავბედავდი ამის გაფიქრებას. რა ვარდისფერი ან წითელი ლიფის და ტრუსიკის ჩაცმას გავბედავდი, შე ბოზოო, დამიწყებდა გინებას. სამაგიეროდ ახლა მაცვია სულ მაქმანიანი, გამჭვირვალე ლიფები და ტრუსიკები, სულ ფერად-ფერადი და სულ ბოზური, მაგის ჯინაზე, ჩულქებსაც ვიცვამ და ერთი ორჯერ სამსახურში ტრუსიკის გარეშეც კი წავედი. მივდიოდი სამინისტროს დერეფანში და ჩემთვის მეცინებოდა, რას იფიქრებდნენ ჩემი თანამშრომლები, რომ ცოდნოდათ ამ ვიწრო შავი კაბის ქვეშ ტრუსიკი რომ არ მეცვა. ისეთი სექსუალური შეგრძნება იყო, რომ საღამომდე ვერ მოვითმინე, სამინისტროს ფარღალალა საპირფარეშოში შევედი და იქ დავანძრიე, თან კაბინის სახელური ხელით მეჭირა, ხო არც ერთი კარი წესიერად არ იკეტება და ვლოცულობდი, იმ მომენტში არავინ შემოსულიყო და მაინცდამაინც ჩემი კაბინის კარის შემოღება არ ეცადა, ექსტაზში რომ ვიყავი და არ დავენახე ეს უფროსი სპეციალისტი უნიტაზზე გადაჩაჩხული, მუტელში ჩათხრილი თითებით. გადავრჩი. მოკლე, მაგრამ ძაან მაგარი მასტურბაცია გამოვიდა, უნდა მოვიდე ხოლმე ხანდახან ასე. ულიფოდ არ გამომივა, ძალიან დამეტყობა და ტეხავს ჩემს სამსახურში, მაგრამ უტრუსიკობას ჩემს ფეხს მიხვდება ვინმე.
