ნაწილი XXIX – ქეთი
ცალკე ამ ორის გაოგნებით ვკაიფობდი, ცალკე ის მაგიჟებდა, რა გველოდა, თუ რომელიმე არ აყრიდა ტლინკებს, მაგრამ ისეთი პირი უჩანდა, პირიც და გრადუსიც, ყველაფერი გამოვიდოდა, რაც ჩავიფიქრე და ჯერ რეზის რომ ჩავკიდე ხელი, რეზინასავით რბილად გამომყვა, არც გაუფიქრია შეწინააღმდეგება და თითქოს ორივენი სოფოს ვესხმოდით თავს, ასე გამოვიდა. თითქოს მიხვდა ეს ბიჭი, რა მინდოდა და რას ვაპირებდი და არც კი გამოუხედავს ჩემკენ, რომ თვალებით მაინც რაიმე შეგვეთანხმებინა. ასეთი იყო ადრეც, უსიტყვოდ, უმზეროდ, რაღაც მეჩვიდმეტე გრძნობით მგრძნობდა და მის ამ მტკბარ მზერასაც ალბათ ამიტომ ვიტანდი იმდენ ხანს. რაც უფრო ვუახლოვდებოდით ფანჯრის რაფას, მით უფრო უდიდდებოდა თვალები სოფოს, სოფას, სოფუნას, ჩემს საყვარელ გოგოს და ნელნელა ჩამოდიოდა რაფიდან და ბოლოს დაგვხვდა თითქოსდა მყარად იატაკზე მდგომი და ჩვენ ხომ ხელიხელჩაჭიდებული ვიყავით, მე და რეზი და მეორე ხელი მე მხარზე დავადე და ამ თავხედმა პირდაპირ მარცხენა ძუძუზე დაადო და თითქოს დრო გაჩერდა, ალბათ წამი ვიყავით ასე, უფრო ნაკლებიც და ყველაფერი გაიასნდა და ძუძუზე დადებული ხელი რეზიმ მაისურის კიდეში სტაცა და ააძრო თავზე, მეც მივეხმარე და დავტოვეთ სოფო თავისი საყვარელი ვარდისფერი ლიფის ამარა, ძუძუები გადმოცვენაზე რომ ჰქონდა, იმ ლიფის ამარა. მეც და რეზისაც ერთმანეთი ოდესღაც მობეზრებული გვყავდა, ახლა სოფო გვინდოდა ორივეს და გაოგნებაც არ ვაცადეთ, მე ზურგსუკან დავუდექი, ლიფი გავუხსენი და ძუძუებზე შემოვეხვიე, ორივე ხელით ვუსრესდი ძუძუსთავებს. რა ტკბილი იყო, უცებ გაუმაგრდა და თან მოვიყუდე ჩემკენ, მეტი გასაქანი მივეცი რეზის, მუხლზე დაჩოქილს, თავი იმ თავის ფრიალა კაბის ქვეშ რომ შეუყო და ტრუსიკი გაუწია და კლიტორზე დაეკონა. ნელნელა ვგრძნობდი, წონასწორობას როგორ კარგავდა და უფრო და უფრო მძიმედ მეყრდნობოდა. კიდევ კაი, რაფა ახლოს იყო. თან ძუძუებს ვუსრესდი და თან კისერზე ვკოცნიდი, იმ თავის მაღალ, ლამაზ კისერზე, ოდნავ ძარღვებდატყობილზე, ხო ვიცოდი ეროგენული ზონები სად ჰქონდა და თან რეზი მუტელს უწუწნიდა და თან ლავიწის ძვლებზე მე ვკოცნიდი და ვატყობდი, ექსტაზში მიდიოდა და რაის წინააღმდეგობა, აბრეშუმივით დაგვყვა ორივეს, მაგრამ მეტი მინდოდა, მინდოდა მენახა, რეზი როგორ მოტყნავდა და მე მინდოდა მივხმარებოდი ორგაზმის მიღწევაში და ნელნელა გავხადე ყველაფერი, მეც გავიხადე და რეზიც მიმიხვდა, გაიხადა და დაანახა თავისი უზარმაზარი ყლე და დამპალი, დემონსტრაციულად გადაწვდა იქვე მაგიდაზე ჩემ დაგდებულ პრეზერვატივს, ნეტა როდის მოასწრო ამის დანახვა, ნელა გახსნა, სული შეუბერა და სოფოს გადიდებული თვალების წინაშე წამოიცვა. მე თითქოს ვეღარ მხედავდა ვერც ერთი და კმაყოფილიც ვიყავი, აი ამ სცენის ნახვა მინდოდა ზუსტად. მინდოდა მენახა, როგორ მოკიდებდა რეზი თავის უშველებელ ხელებს სოფოს, მოატრიალებდა ზურგით, გადახრიდა და გაუყრიდა ყლეს, უნდა მუტელში უნდოდა ანუსში და ეს როგორ დაიკლაკნებოდა სიამოვნების და ბედნიერებისგან, აღარც მე რომ არ ვეხსომებოდი და აღარც არაფერი ამქვეყნად. ასეც უქნა, ჩემს მაგიდაზე გადააწვინა, დუნდულები გადაუწია და ეგრევე ანუსში შეუყო ყლე, ამ სადისტმა, ნელა შეუყო, მაგრამ ატკინა და კიოდა სოფო, იკლაკნებოდა, მაგრამ ეს რისი გამშვები იყო, ნელნელა შეუყო და მგონი მოუძებნა კიდეც სწორი მიმართულება, კივილს სიტკბოს ნოტები დაერთო თან და მაგიდის ზედაპირს რომ ფხაჭნიდა მანამდე, ის თითებიც მოუდუნდა, თითის ბალიშებით აწვებოდა მაგიდას, კვნესოდა და მეც ვკვნესოდი მასთან ერთად, თითი მქონდა ჩაყოფილი ჩემს მუტელში, ისევ ისე ვიყავი რაფაზე მიყრდნობილი, როგორც დამტოვეს და რეზის მოძრაობებს ვიმეორებდი, შეანელებდა რიტმს, მეც შევანელებდი საკუთარი თავის ფერებას, აჩქარდებოდა და მეც გაგიჟებული ვისრესდი კლიტორს და ისე გავათავე, ვეღარც ვხედავდი ამ ორს, როგორ იყვნენ, როგორ გააათავეს, ერთად გაათავეს თუ დამიტოვა სოფო უორგაზმოდ, ამ საძაგელმა ბიჭმა.
