Category: ნოველები

ნაწილი LXXI – თამთა თეთრები ეცვა და ბრწყინავდა და ანათებდა კლუბის განათებაზე. სულ თეთრებში იყო და კანიც ისეთი თეთრი ჰქონდა და თმაც, რომ სულ თეთრად ელვარებდა. არ ვიცი, მარტო მე მივაქციე ყურადღება თუ სხვებმაც, მეკიდა ეგ სხვები. მზესავით მიმიზიდა და...

ნაწილი LXIX – დუდუ ისეთი თავისუფალი წამოვედი, ფეხზე მეკიდა, ფეხზე მეკიდა ყველაფერი, თუ უნდა მთელი სახლი დაენგრია, დაემტვრია და გაეცამტვერებინა, ჩემი საკოლექციო სასმელებით სავსე ბარი მინებჩამსხვრეული და ვისკებ მოწურწურე დამხვედროდა, ჩემი საყვარელი სამზარეულოს შუშის მაგიდა დაბზარული, საყვარელი ლოგინი დასერილი და...

ნაწილი LXIV – მარიამი მეგონა, არ მეტკინებოდა. მე რა ვიცოდი. ისე მეჩქარებოდა, რომ ეს ყველაფერი მომხდარიყო, მომხდარიყო რაც შეიძლება მალე, არც ვიფიქრე, რომ სისხლმდინარი ჭრილობა მაქვს და მარტო სახის მოჭმუხვნა როგორ ვიმყოფინე და წყალი არ ავაღელვე ტკივილიანი კივილით, არ ვიცი...

ნაწილი LXIII – დუდუ ცურვა არ იცოდა გოგომ. წყალს შევეხეთ თუ არა, ისე შეკრთა, ეგრევე მივხვდი. მისთვის უცხო სამყაროში მიდიოდა, მიდიოდა კი არა მე მომყვებოდა და მერე რა რომ წინ მიმიძღვოდა, თანაც უკუსვლით, მაინც მე მომყვებოდა და გავხადე ყველაფერი და...

ნაწილი LXI – დუდუ ისე ვიყავი იმ დღეს ნანკაზე გამწარებული, სადმე მინდოდა წავსულიყავი, სადაც ყლეზე დავიკიდებდი, ნანკასაც და ყველაფერს ვაფშე. ეგ ყლექალა ეგა, გეგონება რამე აკლდა, ისე მეროჟებოდა მთელი დღე, რომ მის უარეს ყლექალა გოგოშკებთან ერთად პარიზში ვერ გავუშვი, ნუ...

ნაწილი LX – მარიამი მარტოს არაფრის კეთება შემეძლო. ასე ვცხოვრობდი აქამდე. აწი მომიწევდა, მაგრამ სანამ შევეჩვეოდი, მეთქი რატო არა, თათას დავურეკე. სახლი ცარიელი მქონდა, სიცარიელეში ვერ ვიცხოვრებდი, ფულიც მქონდა ოხრად და მეკიდა თან, მალე მინდოდა დამეხარჯა და თან ამ სიცხეში...

ნაწილი LVII – თათა ჯერ განუცდელ გრძნობებს მიჩენდა ეს ბიჭი. ეს კაცი. ისეთი რამეები მინდებოდა, რაც არ მომდომებია არასდროს არავისთან და არც კი მიფიქრია, რომ როდესმე მომინდებოდა და ვინმესთან გავაკეთებდი. ჩემი კაცი იყო. არ მინდოდა ეს შემოინახე სიურპრიზები და დღეში...

ნაწილი LVI – ვატო ოცნება იყო ეს გოგო, ოცნება კი არადა ასრულებული სურვილები, ასრულებული ფიქრები და ნატვრები. თავისუფლება იყო და სუნთქვა იყო. ის გამიკეთა, რაც სულ მინდოდა, მედომინანტა, მეაქტიურა, ლოგინზე ჩემი მიბმა რომ მოინდომა, არ შევწინააღმდეგებივარ, მაინტერესებდა, რას იზამდა, მაგრამ...

ნაწილი LV – თათა ვუნდოდი, ისე ვუნდოდი, რომ სიცხე დგებოდა, ოთახში ერთად რომ ვიყავით. ვისხედით ასე ერთმანეთის პირდაპირ იმ დღეს, რაღაცეებს ყვებოდა, ხმამაღლა, გულიანად, გემრიელად და ვიცინოდით ყველა, მეც ვიცინოდი, თან სიხარულისგანაც ვიცინოდი, ისე მიხაროდა, რომ ვხედავდი და ახლოს რომ...

ნაწილი LIV – ვატო ეს გოგო. სულ არ ვფიქრობდი. სად მეცალა. სად  მეცალა ვიღაც გოგოსთვის. და ვიღაც კი არა. პირველად რომ ვნახე, ქარში, თმა რომ უფრიალებდა, ეს მისი გრძელი თმის ფრიალი და მოკლე კაბის ქარისგან შეტეხილი სილუეტი ჩამრჩა და ვფიქრობდი,...

ნაწილი LIII – თათა მაღაზიებში გამომყევიო, დამირეკა. მეთქი გოგო, რა დროს შოფინგია, დაიძინე ცოტა. დაიჟინა, დროზე ადე, წამოდიო და ავდექი, ამ სიცხეში როგორ მეზარებოდა გარეთ გასვლა, მაგრამ მარიამის გულისთვის გავიდოდი და გავედი. სახლიდან წამოვედიო, ეგრევე მომახალა, მანქანაში როგორც კი ჩამიჯდა,...

ნაწილი LII – მარიამი ვიცოდი დედა მოკვდებოდა, თუ ავდგებოდი და წავიდოდი, მაგრამ ჩემს სიკვდილს მერჩია. ამ კაცთან ერთ ღამესაც ვეღარ გავჩერდებოდი ერთ ჭერქვეშ. რა ბანალურად ჟღერს არა? ერთ ჭერქვეშ. მაგრამ ეგრე იყო, ერთ ჭერქვეშ კი არა, მის ჭერქეშ და მისი...

ნაწილი XLVI –  ნიკა თეოს ვერ გავუტეხე ხათრი, თორემ რა მედაბადებისდღევებოდა. სადაც მიწევდა მისი ნახვა, მყოფნიდა. მეგობრებს ვერ დავკარგავდი იმიტომ, რომ ლაკა არ მენახა, აღარასდროს მენახა, ამ ყველაფერზე მაღლა ვიყავი და ამიტომაც მოვხვდი თეონასთან, მის სახლში, ისეთ სიმშვიდეში, თითქოს ყველაფერი...

ნაწილი XLV – ნათია გუშინ თეონას დაბდღეზე ვიყავი, რა ჯანდაბად მომინდა თანამშრომლის დაბადების დღეზე წასვლა არ ვიცი, მაგრამ ალბათ რაღაცას კარგს მიგრძნობდა გული, ან თუნდაც ეს ჩემი ერთფეროვნება მომბეზრდა და ასე ამოვყავი თავი მის მეგობრებთან ერთად. სულ არ ჩანდა ეს...

ნაწილი XL – სოფო დიდი ხანია ამაზე ვფიქრობდი, ამაზე რა, ვფიქრობდი ზუკასთვის მიმეცა პირველად, რომ მერე ზუკას რეზისთვის მოეყოლა რა მაგარი გოგო ვარ და რეზის ჩემთვის შემოეხედა, ისე, როგორც მინდოდა და არა ისე, როგორც მიყურებდა, თვითკმაყოფილი სიფათით. სისულელე იყო ეს...

ნაწილი XXXIX – ზუკა ხო ვხედავდი რეზი უყვარდა, ისე ეტყობოდა, როგორც დღეს რომ 4 ივნისია გარეთ. ყველგან დაჰყვებოდა მაგას და ქეთის, თვალებში შესციცინებდა. იმ ორში კიდევ რომელი უფრო მეტად სადისტი იყო, ვეღარ ვხვდებოდი, დაქალი, ვინც ყოველდღე საწამებლად სწირავდა თავის მეგობარს...

ნაწილი XXXVIII – დაჯი ფეხზე ვეღარ ვიდექი და თან მინდოდა გამეგო, რა გემო დარჩა ტუჩებზე, ამ ტკბილს, ამ პატარა მაიმუნ გოგოს, რა მიქნა, ფეხზე მდგომს სექსი არასდროს მქონია, ესეც გამოვცადე. ჩავიჩოქე და ჩავეხუტე და ვაკოცე ტუჩებში, სველ ტუჩებში, ჩემი წვენით...

ნაწილი XXXVII – მარიამი სახლში ხომ არ მესტუმრებიო, ისე მორიდებით მითხრა, თითქოს მთელი დღე იმაზე არ ვოცნებობდი, მის ლოგინს როდის ვნახავდი და მისსავე ზეწრებზე გავაწვენდი და დავაწვებოდი ზედ. მაინც პოზები გვეჭირა ჯერ და ვითომ ჯერ შევყოყმანდი, მაგრამ მერე ანგარიში გავუწიე...

ნაწილი XXXVI – დაჯი ნეტავ როდის მოსაღამოვდებოდა. ასე მეგონა, საათს გირები ჩააბეს და აღარ მოძრაობდა. სამინისტროში დავრეკე, საქმეები გამომიჩნდა და დღეს ვეღარ დავბრუნდები მეთქი და სახლში ავედი. ისე ვემზადებოდი, თითქოს პირველი პაემანი მქონდა 16 წლისას. იქნებ სახლში სულ არ ამომყოლოდა,...

ნაწილი XXXII – დაჯი შუადღის მერე მოვიდა სახლში ჩემი გოგო, ეტყობა სადღაც გასვეცკავდნენ ეგ და ქეთი ყავის დასალევად, როგორც იცოდნენ ხოლმე ერთად გატარებული ღამის მერე, თითქოს სახლში ვერ დალევდნენ, მაგრამ თუ არ წამოჯდნენ სადმე კაფეში და ბიჭები არ დაათვალიერეს ირგვლივ,...

ნაწილი XXV – სოფო ვეღარ გავიგე რა. შეეშვა თუ რას ფიქრობს რეზიზე. აღარ ახსენებს, ფაქტია, თავის ახალ სამსახურზე მიყვება სულ. შეპყრობილივით არის ამ ახალი პონტით, ჩვენი ძველი ამბების მოგონებაც კი აღარ უსწორდება. და იქნებ ეს კაიც იყოს? კაი ჩემთვის, რა...

ნაწილი XXIV – რეზი ვაიმე როგორ მენატრება, როგორ, როგორ და სიკვდილამდე და განა ესმის, ამას რომ ვეუბნები. რაღაც სკოლაში დაიწყო მუშაობა და რა ნახა იქ ან ვინ ნახა იმისთანა, რომ ჩემკენ აღარ იხედება. არ შემიძლია უმაგისოდ. კი არ მიყვარს, ეს...

ნაწილი XXIII – ნანუკა გამოვიდა და შევიდა თავის ოთახში. ხო ჩანდა კარის ღრიჭოდან, შუქი ენთო. არ გავდა ისეთ გოგოს, მაინცდამაინც სიბნელეში დაძინების რომ ეშინოდეს და შუქი უნდა ენთოს. არ ეძინა. პატარა გოგოს არ ეძინა და მეთქი შევხედავ, რას შვება და...

ნაწილი XXII – ქეთი რა დრო იყო, სამი საათი, ოთხი საათი, აზრზე არ ვარ, მაგრამ არ მეძინა, თვალებდაჭყეტილი ვიწექი და იმ მეზობელ ოთახზე ვფიქრობდი, სადაც ნანუკა იწვა ლოგინში და მინდოდა ავმდგარიყავი, გავსულიყავი და რაღაც მექნა ამ ქალისთვის, თორემ ასე მეგონა,...